Τι είναι overclocking;

Τι είναι overclocking;
"Με τον όρο αυτό θέλουμε να εξηγήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ένας χρήστης ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορεί χωρίς να προβεί σε ενέργεια αναβάθμισης του συστήματος του να μπορέσει να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό απόδοσης, δηλαδή να κάνει τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή να τρέχει σε μεγαλύτερη συχνότητα από την εργοστασιακή του. Λογικό είναι τέτοιες πράξεις μερικές φορές να οδηγούν σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα είτε σε αδιέξοδα, αν όμως παρθούν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας τα αποτελέσματα θα είναι άκρως θετικά και ικανοποιητικά. Σκοπός αυτής της αναφοράς είναι να εξηγήσει τους τρόπους επιτυχίας του υπερχρονισμού, τα θετικά και αρνητικά ενός τέτοιου εγχειρήματος, τις διαδικασίες προφύλαξης από τυχόν επικείμενες ζημιές, τα είδη υπερχρονισμού που υπάρχουν, τις εφαρμογές του υπερχρονισμού στον κόσμο της πληροφορικής καθώς και αν τελικά αξίζει μία τέτοια προσπάθεια."
Τρόποι εφαρμογής της θεωρίας του overclocking
Με την θεωρία του υπερχρονισμού προσπαθούμε να καταρρίψουμε την λογική που επικρατεί στον κόσμο της πληροφορικής, ότι το κέντρο ενός υπολογιστικού συστήματος είναι ο επεξεργαστής του ενώ μπορούμε να πούμε ότι είναι η μητρική πλακέτα. Σίγουρα όλο το φόρτο των εργασιών το επωμίζεται ο επεξεργαστής αλλά αν δεν υπήρχε η μητρική(motherboard) τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αυτό συμβαίνει γιατί η μητρική συνδέει όλα τα κομμάτια ενός υπολογιστή μεταξύ τους για να τον κάνει αυτό που είναι. Έτσι βλέπουμε ότι μία μητρική πλακέτα μπορεί να δεχτεί μία κάρτα γραφικών, ένα σκληρό δίσκο καθώς και έναν επεξεργαστή, το γεγονός είναι πως ο επεξεργαστής θα δώσει την πληροφορία στην μητρική για την συχνότητα στην οποία τρέχει, δηλαδή τον πολλαπλασιαστή(multiplier) και την ταχύτητα του διαύλου(FSB), αλλά είναι στο χέρι της μητρικής ή καλύτερα του χρήστη που ελέγχει την μητρική να ακολουθήσει την εργοστασιακή συχνότητα ή να χρησιμοποιήσει μία δική του παραλλαγή που πιστεύει ότι θα του δώσει μεγαλύτερη ταχύτητα και απόδοση. Οι δύο προαναφερθείς τρόποι υπολογισμού της συχνότητας ενός επεξεργαστή είναι και οι κυριότεροι δρόμοι για την αύξησή της, ο πολλαπλασιαστής είναι το νούμερο που όπως λέει και η λέξη πολλαπλασιάζουμε με τον δίαυλο για να πάρουμε την τελική συχνότητα. Ο δίαυλος είναι η ταχύτητα επικοινωνίας σε megahertz μεταξύ του επεξεργαστή και της μνήμης, οπότε λογικό είναι κάθε φορά που ανεβάζουμε τον δίαυλο να ανεβαίνει και η ταχύτητα χρονισμού της μνήμης. Αυξάνοντας είτε το ένα(πολλαπλασιαστή) είτε το άλλο(δίαυλο) παίρνουμε μεγαλύτερη απόδοση, υπάρχουν επεξεργαστές οι οποίοι επιτρέπουν μόνο την αύξηση του διαύλου έχοντας κλειδωμένο τον πολλαπλασιαστή τρανά παραδείγματα είναι οι επεξεργαστές Intel(r) με τα μοντέλα Pentium(r), Pentium(r) II, Pentium(r) III και Pentium(r) IV. Υπάρχουν βεβαίως και επεξεργαστές οι οποίοι με κάποιες πολύ απλές ενέργειες μπορούν να έχουν ξεκλείδωτο και τον πολλαπλασιαστή καθώς και τον δίαυλο, τρανά παραδείγματα τέτοιων επεξεργαστών είναι τα προϊόντα της εταιρείας AMD(r) με τα μοντέλα Athlon(r), Athlon Thunderbird(r), Athlon Thunderbird(r) C, Duron(r), Athlon XP(r). Βεβαίως πρέπει να δοθεί προσοχή στο γεγονός ότι δεν πρέπει να είμαστε απαιτητικοί ως προς βλέψεις μας για την ποσότητα αύξησης της συχνότητας του επεξεργαστή, ας μην ξεχνάμε ότι η εταιρία που έφτιαξε αυτόν τον επεξεργαστή δεν ήθελε να τρέχει το προϊόν της ούτε ένα ΜΗz παραπάνω, οπότε πρέπει να προχωράμε με αργά βήματα και μεγάλη προσοχή. Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός ότι υπάρχει ένας άτυπος νόμος όσον αφορά το overclocking, ότι άμα έχουμε δύο ίδιους υπολογιστές με ίδια συχνότητα λειτουργίας αλλά διαφορετικές ταχύτητες διαύλων το σύστημα με την μεγαλύτερη είναι και το κατά πολύ γρηγορότερο π.χ έχουμε δύο υπολογιστές ο ένας 1400ΜΗz(14x100),και ο άλλος στα 1400ΜΗz(10.5x133), είναι λογικό σύμφωνα με τα παραπάνω ο δεύτερος να είναι ποιο γρήγορος.