×
Ως ασύρματο δίκτυο χαρακτηρίζεται το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο, συνήθως τηλεφωνικό ή δίκτυο υπολογιστών, το οποίο χρησιμοποιεί, ραδιοκύματα ως φορείς πληροφορίας. Τα δεδομένα μεταφέρονται μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, με συχνότητα φέροντος η οποία εξαρτάται κάθε φορά από τον ρυθμό μετάδοσης δεδομένων που απαιτείται να υποστηρίζει το δίκτυο. Η ασύρματη επικοινωνία, σε αντίθεση με την ενσύρματη, δεν χρησιμοποιεί ως μέσο μετάδοσης κάποιον τύπο καλωδίου. Σε παλαιότερες εποχές τα τηλεφωνικά δίκτυα ήταν αναλογικά, αλλά σήμερα όλα τα ασύρματα δίκτυα βασίζονται σε ψηφιακή τεχνολογία και, επομένως, κατά μία έννοια, είναι ουσιαστικώς δίκτυα υπολογιστών.
Στα ασύρματα δίκτυα εντάσσονται τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, οι δορυφορικές επικοινωνίες, τα ασύρματα δίκτυα ευρείας περιοχής (WWAN), τα ασύρματα μητροπολιτικά δίκτυα (WMAN), τα ασύρματα τοπικά δίκτυα (WLAN) και τα ασύρματα προσωπικά δίκτυα (WPAN). Τα τέσσερα τελευταία εξετάζονται σε αυτό το άρθρο. Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, αν και ως τηλεπικοινωνιακά μέσα είναι εκ φύσεως ασύρματα στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν συμπεριλαμβάνονται στα ασύρματα δίκτυα, καθώς η μετάδοση γίνεται προς πάσα κατεύθυνση χωρίς να υπάρχει κάποιο δομημένο «δίκτυο» τηλεπικοινωνιακών κόμβων (συσκευών) με τη συνήθη έννοια. Επιπλέον, τα μεταφερόμενα δεδομένα συνήθως είναι αναλογικά και, επομένως, δεν μπορούν να θεωρηθούν δίκτυα υπολογιστών.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Karlsruhe ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να μεταφέρουν ψηφιακά δεδομένα αγγίζοντας την εκπληκτική ταχύτητα των 26 terabits ανά δευτερόλεπτο.
Όπως είπε ο καθηγητής Wolfgand Freude, η μεταφορά έγινε με ένα και μοναδικό λέιζερ. Μέχρι τώρα, τα πειράματα γίνονταν με πολλά λέιζερ, κάτι που απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας. Το πείραμα της Karlsruhe εκμεταλλεύτηκε πολλά μήκη κύματος, με το κάθε χρώμα να μεταφέρει τα δικά του δεδομένα. Οι πληροφορίες ταξίδεψαν μέσω οπτικής ίνας σε απόσταση 50 χιλιομέτρων και όταν έφτασαν στον προορισμό τους συνδυάστηκαν σε ένα ενιαίο πακέτο δεδομένων.
Είναι νωρίς ακόμη για να εκτιμήσει κανείς πότε θα περάσει η συγκεκριμένη τεχνολογία στο επίπεδο των καταναλωτικών προϊόντων. Ο καθηγητής Freude, πάντως, είναι αισιόδοξος ότι κάποια στιγμή θα τη δούμε να αξιοποιείται στην επικοινωνία των υποσυστημάτων ενός υπολογιστή.