Resident Evil: Operation Raccoon City
Πηγή: foracamp.gr/
Η Capcom τα τελευταία χρόνια μας έχει συνηθίσει σε αρκετά spin offs της σειράς Resident Evil, απογοητεύοντας πολλούς από τους οπαδούς της, οι οποίοι περιμένουν ακόμα ένα παιχνίδι που θα έχει την ατμόσφαιρα του Resident Evil 4 (βγήκε πρόσφατα και στα Xbox Live και PSN. Αν δεν το έχετε παίξει, τρέχτε). Δεν λέω πως τα spin offs αυτά δεν είναι αξιόλογα. Κάθε άλλο, μάλιστα. Τα Chronicles του Wii και το Revelations του 3DS είχαν αρκετά μεγάλη απήχηση στο κοινό, όπως και το Resident Evil 5, το πιο πρόσφατο «πλήρες» μέρος του franchise. Απλά δεν είναι αυτό που καρτερούν οι παίκτες μισή δεκαετία τώρα..
Όταν διάβασα εδώ σε σχετικό νέο, την ανακοίνωση του Operation Raccoon City, κάτι δεν μου άρεσε. Η Capcom έκανε φανερό ότι αντιμετωπίζει την σειρά σαν shooter και όχι σαν survival horror όπως έκανε μέχρι την προηγούμενη γενιά. Δυστυχώς, έτσι έγινε, και το Resident Evil Operation Raccoon City είναι ένα παιχνίδι με κρίση ταυτότητας και με ελάχιστα σημεία να σου θυμίζουν ότι παίζεις έναν τίτλο που γράφει στο κουτάκι «Resident Evil».
Play it they said.. It would be a good RE they said..
Το Operation Raccoon City (ORC από εδώ και πέρα) τοποθετείται χρονολογικά μεταξύ του Resident Evil 2 και 3, σε μία Raccoon City που σπαράζει και φλέγεται. Ο T-Virus εξαπλώνεται ραγδαία, με χιλιάδες πολίτες να γίνονται θύματα του ιού και να μετατρέπονται σε Zombies (ελληνιστή, ζόμπια). Εσείς αναλαμβάνεται τον ρόλο ενός εκ των μελών της Delta Team, υπηρεσία προστασίας της Umbreal (Umbrella Security Service). Εσείς θα προσπαθήσετε να σταματήσετε τον τρελογιατρό Birkin από το να παραδώσει στον στον αμερικανικό στρατό τον T-Virus, με απώτερο σκοπό να ανακτήσει τον G-Virus. Και αυτό ήταν το σενάριο του τίτλου. Δυστυχώς η πλοκή και η ιστορία έχει μηδαμινό βάθος και δεν τέρπει τον παίκτη στο να την ακολουθήσει, αφού υπάρχει για τα μάτια του κόσμου..
Όπως καταλάβατε, στο ORC δεν λαμβάνεται τον έλεγχο κάποιου από τους γνωστούς χαρακτήρες της σειράς από τα προηγούμενα παιχνίδια, όπως ο Leon ή η Jill. Οι απρόσωποι χαρακτήρες, χωρίς κανένα backstory και προσωπικότητα δεν συμβάλουν στην δημιουργία ατμόσφαιρας που θα θυμίσει -έστω και λίγο- Resident Evil. Μέγα σφάλμα από την ομάδα ανάπτυξης, η οποία είχε στα χέρια της ένα σύμπαν γεμάτο χαρακτήρες αγαπητούς στο κοινό, το οποίο θέλει να μάθει επιπλέον στοιχεία για αυτούς.
Στα του gameplay, ο τίτλος είναι ένα καθαρόαιμο shooter, το οποίο ωστόσο δεν τα καταφέρνει και ιδιαίτερα καλά, αναλογιζόμενοι τον κορεσμό και την ποιότητα του εν λόγω είδους τα τελευταία χρόνια. Οι μηχανισμοί στόχευσης είναι μετρίοτατοι, ενώ το σύστημα κάλυψης δεν υφίσταται σε κανένα επίπεδο. Εφόσον η Capcom ήθελε να δημιουργήσει ένα shooting παιχνίδι, ας έπαιρνε παράδειγμα από παιχνίδια όπως το Gears of War ή το Uncharted ώστε να καταφέρει να κάνει το ORC ανταγωνιστικό.
Η δυσκολία του παιχνιδιού κυμαίνεται σε καλά επίπεδα, με το health regeneration να μην κάνει την εμφάνισή του. Ο παίκτης πρέπει να μετράει και να σκέφτεται τις κινήσεις του, αφού η μπάρα ζωής δεν αναπληρώνεται μόνη της, αλλά μόνο από τον medic της ομάδας. Αν αυτός πάλι πληγωθεί, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι τον.. σταυρό σας και να τρέξετε στο επόμενο checkpoint! Μιας και μιλάμε για checkpoints, αν και βρίσκονται σε αρκετά καλά σημεία, δεν θα έβλαπτε κανέναν το να ήταν περισσότερα και πιο συχνά. Just sayin’..
Στο παιχνίδι μπορεί κανείς να συναντήσει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία από όπλα, ο αριθμός των οποίων δεν φτάνει φυσικά σε καμία περίπτωση αυτόν ενός πολεμικού παιχνιδιού. Κάθε στιγμή, ο χαρακτήρας μπορεί να κουβαλάει μέχρι 2 όπλα ταυτόχρονα -ένα πιστολάκι και ένα πιο δυνατό. Μέσα σε αυτά ξεχωρίζει φυσικά το Assault Rifle, αφού είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για κάθε περίπτωση. Πρόβλημα με πυρομαχικά δεν θα αντιμετωπίσετε ιδιαίτερο, αφού σφαίρες για τα όπλα σας είναι διάσπαρτες σε πολλά σημεία του επιπέδου.
Το gameplay στο σύνολό του ειναι απολύτως γραμμικό, ενώ πολλές φορές κουράζει, αφού τα objectives δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα και απλά σου δίνουν την αφορμή να μεταβείς από το σημείο Α στο σημείο Β. Ένας μέσος παίκτης μετά από λίγη ώρα παιχνιδιού ίσως να κουραστεί και να επιθυμεί να κλείσει την κονσόλα ή να αλλάξει παιχνίδι. Το κύριο μέλημα σε κάθε στιγμή του παιχνιδιού είναι να καθαρίσει τα δωμάτια και τους χώρους από zombies και εχθρούς και να προχωρήσεις στο επόμενο κάνοντας ουσιαστικά την ίδια ακριβώς δουλειά..
Κάτι που πρέπει να τονίσουμε είναι η κίνηση της Capcom να δώσει στους παίκτες δωρεάν επιπλέον υλικό (DLC) στις 10 Απριλίου. Πράγμα που χρίζει συγχαρητηρίων, αφού τέτοια φαινόμενα τα τελευταία χρόνια είναι ελάχιστα.
Κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε το βουνό!
Το Raccoon City διαθέτει και μερικά multiplayer modes, τα οποία μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά πιο διασκεδαστικά από το βασικό παιχνίδι (το οποίο άλλωστε τελείωσε πριν καλά-καλά αρχίσει, δηλαδή μόλις στις τέσσερις ώρες παιχνιδιού!
Αρχικά, τα επίπεδα του campaign μπορούν να παιχτούν και με συνεργασία τεσσάρων παικτών, όπως ακριβώς γίνεται και στο Gears of War 3. Μπορώ να πω ότι οι πραγματικοί παίκτες είναι πολύ καλύτεροι από το AI, το οποίο εδώ που τα λέμε κινείται σε απαράδεκτα επίπεδα για την εποχή που διανύουμε. Δυστυχώς, δεν δίνεται η επιλογή για split-screen παιχνίδι.
Το Versus Multiplayer είναι το ζουμί του τίτλου, αφού περιλαμβάνει μία πληθώρα από αρκετά ενδιαφέροντα modes όπως Team Attack (TDM), Biohazard (μία ομάδα προσπαθεί να πάρει τον T-Virus και μία άλλη να την αποτρέψει), Survivor (όποια ομάδα επιβιβαστεί πρώτη στο ελικόπτερο νικάει) και Heroes(πρέπει να σκοτώσετε τον ήρωα της αντίπαλης ομάδας). Παράλληλα, τα ζόμπια κάνουν δυσκολότερο το έργο σας. Ενώ λοιπόν τα modes έχουν ποικιλία και είναι αρκετά ενδιαφέρον το concept τους, «χαντακώνονται» από τους μέτριους μηχανισμούς gameplay. Πραγματικά κρίμα, γιατί είχε και ιδιαίτερο βάθος στο σύστημα, με αρκετά abilities και εκτενέστατη εξέλιξη χαρακτήρα.
Αποκλειστικά στην έκδοση του Xbox360, υπάρχει και ένα ακόμα ενδιαφέρον Versus Mode, το Nemesis. Εκεί η κάθε ομάδα προσπαθεί να καταλάβει το Nemesis, το οποίο θα χειριστεί ένας παίκτης. Αν καταφέρει να σκοτώσει όλους τους αντίπαλους παίκτες, βγαίνουν νικητές!
Οπτικός & ακουστικός τομέας
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι αρκετά καλοδουλεμένα και σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν μέτρια. Τα textures κυμαίνονται σε αρκετά υψηλά επίπεδα, ενώ το framerate παραμένει τις περισσότερες περιπτώσεις σταθερό παρά τον μεγάλο αριθμό εχθρών επί της οθόνης. Δυστυχώς, τα επίπεδα είναι «άδεια» και δημιουργημένα χωρίς ιδιαίτερη φαντασία.
Το ίδιο δεν ισχύει ωστόσο και στα του ήχου. Τα εφέ των όπλων δεν είναι αληθοφανή, τα voice overs είναι μέτρια και η μουσική που πλαισιώνει την δράση δεν είναι αξιομνημόνευτη.
Πάμε για το 6..
Το Resident Evil: Operation Raccoon City είναι μία χαμένη ευκαιρία για την Capcom και την σειρά. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, το αποτέλεσμα είναι επιεικώς μέτριο και δεν μπορεί να συναγωνιστεί τα άλλα εξαιρετικά shooters που είδαμε τους περασμένους μήνες. Φίλοι του Resident Evil, μη πτοείστε! Το έκτο μέρος έρχεται τον Νοέμβριο!